داروی ایمنی‌درمانی نیوولوماب (Opdivo) باید جزئی از درمان اولیه نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به لنفوم هوچکین پیشرفته باشد، بر اساس نتایج به‌روزرسانی‌شده از یک آزمایش بالینی بزرگ که توسط مؤسسه ملی سرطان (NCI) تأمین مالی شده است.
در این آزمایش که نزدیک به ۱۰۰۰ بیمار در آن شرکت داشتند، درمان با نیوولوماب و رژیم شیمی‌درمانی سه‌دارویی به نام AVD بهتر از درمان اولیه استاندارد کنونی بیماری، یعنی ترکیب AVD با درمان هدفمند برنتوکسیماب (Adcetris)، عمل کرده و سرطان را از بین برده و از عود آن جلوگیری کرد.
دو سال پس از شروع درمان، حدود ۹۲٪ از شرکت‌کنندگان در گروه نیوولوماب –AVD زنده مانده و بدون شروع مجدد رشد سرطان بودند که این معیار به نام بقای بدون پیشرفت شناخته می‌شود، در حالی که این عدد برای گروه برنتوکسیماب–AVD برابر با ۸۳٪ بود. افراد گروه نیوولوماب –AVD همچنین عوارض جانبی کمتری داشتند و عوارض جانبی شدید کمتری تجربه کردند.
سرپرست این آزمایش، دکتر جاناتان فریدبرگ، مدیر موسسه سرطان ویلموت در دانشگاه روچستر، توضیح داد که از نظر تاریخی، بیشتر افرادی که مبتلا به لنفوم هوچکین پیشرفته هستند و سرطان آنها طی دو سال پس از تکمیل درمان اولیه بازنمی‌گردد، به‌طور کامل درمان می‌شوند.
وی افزود، بر اساس این یافته‌های جدید، “ما بیماران بیشتری را با رژیم نیوولوماب–AVD درمان می‌کنیم.”
در طول یک نشست مطبوعاتی برای بیان نتایج مطالعه، دکتر فریدبرگ توضیح داد که تنها هفت نفر از شرکت‌کنندگان در مطالعه پس از اتمام درمان دارویی، درمان پرتویی دریافت کردند، حتی اگر یک‌چهارم شرکت‌کنندگان در این مطالعه بین سنین ۱۲ تا ۱۷ سال بودند.
بسیاری از افراد این گروه سنی که به لنفوم هوچکین مبتلا هستند، معمولاً درمان پرتویی دریافت می‌کنند تا از بازگشت سرطان جلوگیری شود، اما این پرتودرمانی می‌تواند مشکلات جدی سلامتی به‌ویژه سرطان‌های ثانویه ایجاد کند. بنابراین، این آزمایش به‌گونه‌ای طراحی شده که پرتودرمانی تنها تحت شرایط بسیار خاصی در این گروه سنی استفاده شود.
با توجه به نتایج مثبت در افرادی که با نیوولوماب و AVD درمان شدند، دکتر فریدبرگ گفت که انکولوژیست‌ها می‌توانند با اطمینان از این رویکرد پیروی کنند.
وی افزود: “ما به‌طور عمده پرتودرمانی را از درمان اولیه حذف کرده‌ایم”. “ما اکنون یک رژیم درمانی مؤثرتر و با سمیت کمتر داریم که نه‌تنها عوارض جانبی کوتاه‌مدت کمتری دارد، بلکه عوارض جانبی بلندمدت کمتری هم ایجاد می‌کند.”
درمان نیوولوماب–AVD نسبت به برنتوکسیماب–AVD بیشتر افرادی که به لنفوم هوچکین کلاسیک مبتلا می‌شوند، حتی اگر سرطان آنها پیشرفته باشد، درمان می‌شوند.
رژیم درمانی برنتوکسیماب–AVD حدود یک دهه به عنوان درمان اولیه استاندارد برای لنفوم هوچکین پیشرفته استفاده می‌شود. اگرچه این درمان به‌طور متوسط بقای بدون پیشرفت را بهبود می‌بخشد، اما برنتوکسیماب می‌تواند عوارض جانبی قابل توجهی داشته باشد، از جمله درد شدید و گزگز در دست‌ها و پاها (که به آن نوروپاتی محیطی گفته می‌شود) و مشکلات گوارشی مانند اسهال. در واقع، بسیاری از افراد به دلیل عوارض جانبی از ادامه درمان منصرف می‌شوند.
نیوولوماب به‌طور مستقل به عنوان درمان برای لنفوم هوچکین پیشرفته که پس از درمان اولیه بازگشته است، استفاده می‌شود. نتایج با نیوولوماب به‌عنوان درمان دوم آن‌قدر خوب بوده است که دکتر فریدبرگ گفت، گام منطقی بعدی آزمایش نیوولوماب به‌عنوان بخشی از درمان اولیه بود.
بقای بدون پیشرفت بهتر، عوارض جانبی کمتر و تقریباً بدون پرتودرمانی این مطالعه توسط شبکه تحقیقاتی سرطان SWOG، یک گروه آزمایش بالینی تأمین مالی شده توسط NCI، انجام شد و نزدیک به ۱۰۰۰ شرکت‌کننده از بیمارستان‌های مختلف ایالات متحده را شامل شد. دکتر فریدبرگ اشاره کرد که ۱۲٪ از شرکت‌کنندگان سیاه‌پوست و ۱۳٪ هیسپانیک بودند، که این تنوع به این معنی است که نتایج این مطالعه برای جمعیت عمومی افراد مبتلا به این بیماری قابل تعمیم است.
لنفوم هوچکین یکی از رایج‌ترین سرطان‌ها در نوجوانان است، اما نوجوانان و بزرگسالان معمولاً در همان آزمایشات بالینی شرکت نکرده و درمان‌های یکسانی دریافت نمی‌کنند. برای این آزمایش، پژوهشگران SWOG با پژوهشگران گروه سرطان‌های کودکان تأمین مالی شده توسط NCI همکاری کردند تا مطالعه‌ای طراحی کنند که هم نوجوانان و هم بزرگسالان را شامل شود.
این همکاری شامل ایجاد معیارهایی برای زمان استفاده از پرتودرمانی بود. بر اساس این معیارها، پرتودرمانی تنها در بیمارانی که پس از تکمیل درمان دارویی، شواهدی از باقی‌ماندن سرطان در تصاویر پزشکی داشتند و این شواهد شرایط خاصی را برآورده می‌کرد، مجاز بود.
با وجود بهبود چشمگیر در بقای بدون پیشرفت دو ساله در گروه نیوولوماب–AVD، تفاوت زیادی در درصد افرادی که در دو سال زنده ماندند و به‌طور کلی در هر دو گروه وجود نداشت: ۹۹٪ در مقابل ۹۸٪. اما این موضوع قابل پیش‌بینی بود، زیرا این داده‌ها بر اساس پیگیری کوتاه‌مدت است. حتی افرادی که سرطان آنها دوباره عود کرده می‌تواند با درمان‌های دوم به درمان برسند یا سال‌ها زندگی کنند.
تقریباً تمام عوارض جانبی در گروه برنتوکسیماب–AVD بدتر بود، به‌ویژه نوروپاتی محیطی. عوارض جانبی شدید نیز در این گروه بیشتر بود و تعداد بیشتری از بیماران به دلیل عوارض جانبی از درمان منصرف شدند.
در گروه نیوولوماب–AVD هفت مرگ رخ داد که سه مورد آن به درمان نسبت داده شد. در حالی که در گروه برنتوکسیماب–AVD، ۱۴ مرگ رخ داد که هشت مورد آن به درمان مربوط بود.
به گفته دکتر پل هارکر-موری از بیمارستان کودکان ویسکانسین، نتایج این مطالعه قانع‌کننده است.
رژیم نیوولوماب–AVD و رویکرد به پرتودرمانی که در این آزمایش استفاده شد. به گفته دکتر هارکر-موری: “به احتمال زیاد به عنوان استاندارد جدید درمان برای جمعیت نوجوانان و بزرگسالان جوان در بسیاری از مراکز سرطان در نظر گرفته خواهد شد”.
محققان لنفوم هوچکین فرض کرده بودند که توانایی درمان لنفوم هوچکین پیشرفته با درمان‌های فعلی “احتمالاً به حداکثر خود رسیده است”، اما مطالعه SWOG این فرضیه را به چالش کشید.
اگرچه شرکت‌کنندگان در این آزمایش نیاز به پیگیری طولانی‌مدت دارند تا مشخص شود درمان‌ها چگونه در طول زمان ادامه می‌یابند، اما دلایل زیادی برای خوش‌بینی به رژیم نیوولوماب–AVD وجود دارد.
محققان افزودند: “مگر اینکه بهبودی‌های ناشی از مسدودکننده‌های نقاط کنترل ایمنی به‌علاوه شیمی‌درمانی متفاوت از بهبودی‌های ناشی از شیمی‌درمانی تنها باشند، عود دیرهنگام غیرمنتظره خواهد بود”.
استاندارد جدید درمان برای لنفوم هوچکین پیشرفته یک سخنگوی شرکت بریستول مایرز اسکوئیب که نیوولوماب را تولید می‌کند، اعلام کرد که این شرکت درباره برنامه‌های خود برای درخواست تایید از سازمان غذا و دارو اظهار نظر نمی‌کند. بنابراین، زمان دقیق تصویب این دارو برای استفاده خاص مشخص نیست.
حتی بدون تأیید FDA، دکتر فریدبرگ گفت که انتظار دارد دستورالعمل‌های تخصصی برای درمان لنفوم هوچکین در بزرگسالان و کودکان اصلاح شود و نیوولوماب–AVD به‌عنوان درمان اولیه ترجیحی برای افراد مبتلا به بیماری پیشرفته پیشنهاد شود.
دکترهای آرمایتاج و لانگو توضیح دادند که نتایج برای بیماران بالای ۶۰ سال که معمولاً “نتایج درمانی ضعیف‌تری دارند” بسیار مهم است. میزان بقای بدون پیشرفت دو ساله ۸۸٪ در میان افرادی که در این گروه سنی با نیوولوماب–AVD درمان شدند، “احتمالاً بهترین آمار گزارش‌شده تاکنون است”.
کسیماب–AVD “پروفایل عوارض جانبی غیرقابل‌قبولی میان بیماران مسن‌تر داشت، به‌طوری‌که یک‌سوم از آنها به‌دلیل عوارض جانبی زودتر درمان را قطع کردند.”
محققان در حال حاضر در حال تجزیه‌و‌تحلیل سطح دی‌ان‌ای تومور در نمونه‌های خون جمع‌آوری‌شده از شرکت‌کنندگان در این آزمایش هستند. نتایج این مطالعات می‌تواند راهنمایی برای تحقیقات آینده درباره این باشد که آیا سطح دی‌ان‌ای تومور در گردش می‌تواند به پزشکان کمک کند تا تصمیمات درمانی را دقیق‌تر تنظیم کنند یا خیر.
به گفته دکتر هارکر-موری، چندین مطالعه در حال بررسی روش‌هایی هستند تا درمان‌ها را برای نوجوانان مبتلا به لنفوم هوچکین ایمن‌تر کنند. همچنین پتانسیل استفاده از نیوولوماب و برنتوکسیماب به‌عنوان درمان اولیه وجود دارد. این دو دارو قبلاً در برخی بیماران که سرطان آنها پس از چندین درمان قبلی بازگشته است، با هم استفاده می‌شوند.
وی افزود: “این ترکیب در این بیماران بسیار فعال است و عوارض جانبی محدودی دارد”
:References
National Cancer Institute. (2024). Hodgkin lymphoma treatment with nivolumab-AVD shows promise as a first-line therapy. Cancer Currents Blog. Retrieved November 23, 2024, from https://www.cancer.gov/news-events/cancer-currents-blog/2024/hodgkin-lymphoma-nivolumab-avd-first-line