تغییرات در میکروبیوم روده پیش از بروز آرتریت روماتوئید ممکن است فرصتی برای درمان‌های پیشگیرانه ایجاد کند، طبق یافته‌های جدید پژوهشگران.
مطالعه‌ای طولی توسط محققان دانشگاه لیدز نشان داد که حدود ده ماه پیش از ابتلا به آرتریت روماتوئید بالینی، باکتری‌های مرتبط با التهاب به میزان بیشتری در روده یافت می‌شوند.
آرتریت روماتوئید، که بیش از نیم میلیون نفر را در بریتانیا تحت تأثیر قرار می‌دهد، یک بیماری مزمن است که به دلیل حمله اشتباه سیستم ایمنی به سلول‌های سالم بدن، باعث تورم، درد و خشکی در مفاصل می‌شود.
تحقیقات پیشین این بیماری را به میکروبیوم روده (مجموعه میکروب‌های موجود در روده) مرتبط کرده بود. اما این مطالعه جدید، که امروز در مجله Annals of the Rheumatic Diseases منتشر شده، یک نقطه مداخله بالقوه را نشان می‌دهد.
دکتر کریستوفر رونی، پژوهشگر ارشد و مدرس آکادمیک در دانشگاه لیدز و بیمارستان‌های آموزشی لیدز، گفت:
“بیماران در معرض خطر آرتریت روماتوئید معمولاً علائمی نظیر خستگی و درد مفاصل را تجربه می‌کنند و ممکن است کسی را در خانواده خود بشناسند که به این بیماری مبتلا شده است. از آنجا که درمان قطعی شناخته شده‌ای وجود ندارد، این بیماران اغلب احساس ناامیدی می‌کنند یا حتی از انجام آزمایش اجتناب می‌کنند.
این تحقیق جدید می‌تواند فرصتی بزرگ برای اقدام زودهنگام و پیشگیری از آرتریت روماتوئید باشد.”
فرصتی مهم برای درمان
این مطالعه طولی، که با حمایت موسسه Versus Arthritis انجام شد، بر روی ۱۹ بیمار در معرض خطر آرتریت روماتوئید انجام شد. نمونه‌ها در طول یک دوره ۱۵ ماهه و در پنج نوبت جمع‌آوری شدند.
پنج نفر از این بیماران به آرتریت بالینی مبتلا شدند. پژوهش نشان داد که این افراد حدود ده ماه پیش از پیشرفت بیماری، دچار ناپایداری در روده و افزایش باکتری‌هایی نظیر Prevotella بودند که با آرتریت روماتوئید مرتبط است. در مقابل، ۱۴ بیمار دیگر که بیماری‌شان پیشرفت نکرد، تغییرات زیادی در باکتری‌های روده‌ای نشان ندادند.
پژوهشگران قصد دارند در این بازه ده‌ماهه، درمان‌هایی نظیر تغییر رژیم غذایی (افزایش مصرف فیبر)، مصرف پری‌بیوتیک‌ها یا پروبیوتیک‌ها، و بهبود بهداشت دهان و دندان برای جلوگیری از ورود باکتری‌های بیماری‌زا به روده را بررسی کنند.
رابطه دقیق میان التهاب روده و پیشرفت آرتریت روماتوئید همچنان نامشخص است. در تعداد کمی از بیماران این مطالعه، تغییرات روده‌ای پیش از بروز علائم مفصلی مشاهده شد، اما تحقیقات بیشتری برای روشن شدن تأثیر متقابل این عوامل لازم است.
اگرچه برخی باکتری‌ها با آرتریت روماتوئید مرتبط هستند، پژوهشگران تأکید کردند که شواهدی برای مسری بودن این بیماری وجود ندارد.
لوسی دونالدسون، مدیر پژوهش و اطلاعات سلامت در موسسه Versus Arthritis، گفت:
“در Versus Arthritis، از یافته‌های این مطالعه استقبال می‌کنیم که می‌تواند فرصت حیاتی برای تأخیر یا حتی پیشگیری از شروع آرتریت روماتوئید در اختیار پزشکان آینده قرار دهد. این موفقیت نشان‌دهنده تعهد پژوهشگران بریتانیایی است که در تلاش برای شخصی‌سازی درمان‌ها و پیشگیری از بیماری‌های مزمن هستند.”
سال‌ها تلاش برای پیشرفت
این پژوهش با همکاری مرکز پژوهش‌های زیست‌پزشکی لیدز، تحت موضوعات مقاومت آنتی‌میکروبی و بیماری‌های عضلانی-اسکلتی، انجام شد.
شرکای این پروژه شامل بیمارستان‌های آموزشی لیدز، خیریه Versus Arthritis و بنیاد خیریه بیمارستان‌های لیدز بودند. بیماران بیمارستان چپل آلرتون نیز در طراحی پژوهش شرکت داشتند و روش‌هایی برای سهولت نمونه‌گیری مدفوع پیشنهاد دادند.
در آغاز این مطالعه، داده‌های ۱۲۴ فرد که سطح آنتی‌بادی CCP+ بالایی داشتند – نشانگر خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید – بررسی شد و نتایج آنها با ۲۲ فرد سالم و هفت فرد تازه‌تشخیص‌داده‌شده مقایسه شد.
یافته‌ها نشان داد که میکروبیوم روده در گروه در معرض خطر، تنوع کمتری نسبت به گروه سالم داشت.
مطالعه طولی بر روی ۱۹ بیمار نشان داد که تغییرات باکتریایی در روده حدود ده ماه پیش از پیشرفت آرتریت روماتوئید رخ می‌دهد.
اکنون تیم پژوهشی لیدز قصد دارد تجزیه و تحلیل درمان‌هایی را که پیش‌تر آزمایش شده‌اند، انجام دهد تا اطلاعاتی برای آزمودن درمان‌ها در این نقطه مداخله ده‌ماهه فراهم کند.
:Reference
Christopher M Rooney, Ian B Jeffery, Kulveer Mankia, Mark H Wilcox, Paul Emery. Dynamics of the gut microbiome in individuals at risk of rheumatoid arthritis: a cross-sectional and longitudinal observational study. Annals of the Rheumatic Diseases, ۲۰۲۴; ard-2024-226362 DOI: ۱۰.۱۱۳۶/ard-2024-226362